صیادِ حیران!

درود بانو
دو تا بیت بسیار زیبا
از غزلی نا تمام

درود مهربانوی عزیز
زیبا سرودید
مانا باشید

درود بانو جان
زیبا نگاشتید

درودتان مهربانو موفق باشید

درود
بسیار زیبا

درود بر آذر بانوی عزیز🌹🌹🌹🌹

درود شاعربانوی جوان
آفرین بر شما
ظریف و دلنشین
جسارتاً دخترم دو نکته:
مصرع دوم ضعف تالیف داره:
جامه عریان نمیشه، اونچه که با جامه پوشانده شده عریان میشه، میشه مثلاً گفت:
جامه بر تن می درد احساس عریان می شود
مصرع سوم:
از نظر وزن و معنا درسته، البته اگه میگفتید:
یاد تو آهوی ناپیدای دشت آرزوست
باز هم درست بود
آرزو... آرزوست
هر دو چون آخر مصرع هست هموزن حساب میشن
هجای پایانی مصرع، چه کوتاه باشه چه بلند چه کشیده،
در هر سه حالت بلند محسوب میشه(فقط در پایان مصرع اینجوریه)، و هیچ مشکلی نداره.
البته بازم میگم همونی هم که خودتون نوشتید درست بود، این نکته رو فقط به این خاطر گفتم که احساس کردم خواستید بنویسید آرزوست، ولی نگران به هم خوردن وزن بودید.

روز بروز شعرهاتون بهتر میشه
به امید بهتر شدن همه مون
شاد باشید

سلام :

درود بانو ...........
...........
آن دل که تو دیده‌ای ،
زغم خون شد و رفت
وز دیدهٔ خون گرفته بیرون شد و رفت

روزی به هوای عشق سیری می‌کرد
لیلی صفتی بدید و مجنون شد و رفت .ــــــــــــابوسعید ابوالخیر
......................................

درود بر شما بانو جهانی گرامی
آفرین!

درودمهربانوی عزیز

بسیارزیبا

🌹🌹🌹🌹🌹
💕💕💕💕💕

درود بانو جهانی