چند طرح

                 (1)

غريب مانده ام

                در اين شهر خاموش

آه...

       ببين!

اشك ها چگونه غربتم را

                            مي نوازند

                 (2)

وقتي طلوع مي كني

ديگر به كدام ستاره بينديشم

                                  اي آفتاب محض!

                 (3)

زخم ها

      معنا نمي شوند

جز با

    خونگريه هاي ممتد يك مرد

در شبي

         بي ستاره و سرد

                 (4)

آسمان

با تنپوشي از ستاره

تكثير مي شود

                    در آيينه ي آب

در جشن با شكوهِ

                  بركه و مهتاب!