کاش

کاش همه چیز جور دگر بود
دست سرد روزگار کمی گرمتر بود
بر این چهره‌ی پر درد کاش
کمی رنگ از نغمه ای دگر بود
نفرت از دلها نمی‌بارید جای آن کاش
هر دلی بی پرده حافظ اسرار بود
رنج حقیقت نبود به دلها کاش
در سرای بی رنج همه چیز شاد بود
به زخم دلها مرحم عشق بود کاش
هر دلی سرای دلبری لایق بود
قلب عاشق ز مهر معشوق کاش
مملو از الوانِ الطاف عشق بود
تاج خرد نگین هر سَری بود کاش
رنج نادانی به دیده‌ی خردمند نبود
با من اما دمی خوش ز بودن کاش
هر دم مرا رنج این بیهودگی نبود