نامه ی عشق

سلام حضرت جان...❤️
سخن می گویم از همین راه دور،از فرسنگ ها دلتنگی..
زبانم الکن،دلم بی تاب و اما قلم لبریز...
از این همه عشق که رگ های تنم را به شریان در آورده...
و قلم می نویسد...
ضربان قلبت را برای جریان زندگی ام
و بر پا می کند نبضِ تو را،در مرزِ دلم تا دشمنان این مرز و بوم،ورودشان مطلقا ممنوع باشد در کشور عشق...
در سرزمین دل،
که به نامِ توست...
اما چه کنم در این دور دست...
چه روزها که آسمان را به اندیشه ی چشمانت نظاره گر بودم و شب را خیره بر ستاره های دنباله دار به تصور زلفت و در آغوش ماه پی بردم بر هلالِ ابرویت..
روزگارم را سپری خواهم کرد به تمنای آغوشی دیگر‌‌...
به دیدن لبخندی دلبرانه،به بوییدن عطرِ وجود و گیسوانی گره خورده...
چه بسا می دانم که گذر عقربه ها بر تو نیز دشوار است...
لیکن از تو ای جانان؛در شبانگاه نو میدی،امید را خواستارم و در بی طاقتی های خویش،صبر می طلبم،تا طلوعِ خورشیدی را در مسیرِ تماشای رخسارت به پا خیزم و به راه افتم...😍🌿🌙

#عماد_شجاعت‌