سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 2 دی 1403
    22 جمادى الثانية 1446
      Sunday 22 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        يکشنبه ۲ دی

        حکمت از خِلقت چه می دانی شلوغش کرده ای حالا ؟

        شعری از

        بهمن بیدقی

         از دفتر شعرناب نوع شعر آزاد
        ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۲۸ شهريور ۱۳۹۸ ۲۲:۰۵ شماره ثبت ۷۷۲۰۴
          بازدید : ۲۹۶   |    نظرات : ۸
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر بهمن بیدقی

        حکمت از خِلقت چه می دانی شلوغش کرده ای حالا ؟
         
        دوباره فحش میداد ، به در و دیوار
        زمین را و زمان را بس به هم میدوخت
        چرا اینگونه است ما را ؟
        چرا آن گونه است آن را؟
        به او گفتم چه میدانی ، سِرّ و رازِ خلقتی را که چنین جاریست
        و چنین تحلیل - نه – قال و قیل میفرمایی اش ، آنرا
        تو که عمریست در زندان " من بودن " ، اسیری
        چگونه از جهان بی نهایت ، تو خبر داری؟
        چه میدانی ربط اینها را؟
        شاید خاک تو ، با خاکِ پای آن درختی که ،
        در چین است ، یکی باشد
        شاید این روحیه ی تو ، با آن انفجار
        انفجارآن ستاره ، که صدها سال نوری فاصله ست مارا
        و یا با گردش ماه ، ربط دارد
        ماچه میدانیم؟
         
        به او گفتم : قصه موسی و خضر را تو به یادت هست؟
        گیر افتاده بود خضر، بی تحمل گشته بود موسی
        هرچه خضر میگفت : هرچه گردانم، تو صبرکن ، میدهم شرحش
        ولی موسی مشوش ، پرسوال ،
        استنطاق میکرد هر زمان ، او را
        قضاوت مینمود او را به آن کاری که جاهل بود،
        چرا این میکنی ؟ زشت است
        چرا آن میکنی ؟ رسوایی محض است
        و خضر میگفت :  توانت نیست با من همقدم باشی
        حکمت را نمیدانی ، تحمل هم نداری ،
        تو بگو تقصیر من چیست این وسط ، موسی؟
        موسی میگفت : ببخشید صبر من لبریزشد اینبارهم،
        بار دیگر مهلتم ده ، صبر کنم آنرا
        ولی ، بار دیگرهم از آن اعمال ، می آشفت
        آش همان آش بود، کاسه آن کاسه
        ولیکن خضر، سه بار او را تحمل کرد(پیش خود گفتم: عجب صبری خدا دارد)
        گفت : کنون میگویم ، اسرارهمه آنرا
        و بعد هم در دلش گفت خوش گذشت اینک خداحافظ
        برو که حوصلم سررفت از این بی صبری
        بر آنچه  نمیدانی
        و قیاس کارهای نو ، با آنچه که میدانی
        نمیدانی سِّر و رازش را و هردم
        میکنی اظهار، فضلی را که درعمق وجودت نیست
        .
        .
        برگردیم به صدر شعر
        به آن فحاش من گفتم :
        تو مو می بینی و الله ، هردم پیچشش را
        تو خود می بینی و الله ، آنها که نمی بینی
        خدا داند تمام عالم بی حد و مرزی را
        که خود خلق کرده است آنرا
        جهانی را که ذره ذره ی آن ،
        بهم زنجیروار ربطست
        و اغلب هم نه یک ربط ، که هزاران ربط دیگر،
        در وجودش هست،
        ارتباطها همچنان جاریست
        خدا داند و دیگرهیچ
        همه ش اسرار واسرارست بهرما ، که نادانیم
        خدا داند اگر تو یک بَدی کردی ،
        آثارش ، از هزاران جای عالم میزند بیرون
        در آن دنیا خواهیم دید : چقدر ظلم کرده ایم ما برهمه عالم
        ستم بر خود، ما، شما، ایشان
         
        جهان همچون پازل مانَد
        هرچه هست اینجا ، چه زنده ، چه مرده ( که زنده تر میباشند از ماها )
        همه را بهرکاری ساخته ست آن یار
         
        در کتاب آسمانی آمده : ما آنچه را که مشیت بود به تو دادیم ،
        چونکه میدانیم : اگر آنها که میخواهی ، دهیم آنرا
        تو سود خویش نمیدانی ، هلاکت میدهی خود را
        مشیت را و حکمت را خدا داند
         
        به او گفتم : بفهم ، نافهم
        لحظه‌ای بعد ، دیدمش میرفت ،
        فحش گویان
        گوش خود را تیز کردم بشنوم من قیل و قالش را
        چه میگوید؟
        دیدم اینک سیبل گشتم من ، به من فحش می دهد اینبار
        اول من
        بعدش هم ،
        دم به دم ، خود را             
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۱۱ شاعر این شعر را خوانده اند

        واله مختاری

         ،

        محمد باقر انصاری دزفولی

         ،

        بهمن بیدقی

         ،

        شعله(م جلیلی)

         ،

        عبدالامیر الهی(مسکین)

         ،

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        منوچهر منوچهری (بیدل)

         ،

        علیرضاوالیزاده

         ،

        مسعود میناآباد ( مسعود م )

         ،

        علی مزینانی عسکری

         ،

        محمدصدوقی

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        عباسعلی استکی(چشمه)
        شنبه ۳۰ شهريور ۱۳۹۸ ۲۱:۳۰
        درود بزرگوار
        به شعر ناب خوش آمدید خندانک
        بهمن بیدقی
        بهمن بیدقی
        يکشنبه ۳۱ شهريور ۱۳۹۸ ۲۳:۰۶
        ممنونم
        ارسال پاسخ
        محمد باقر انصاری دزفولی
        محمد باقر انصاری دزفولی
        شنبه ۳۰ شهريور ۱۳۹۸ ۰۹:۰۹
        باسلام وارادت
        شاعرگرامی
        چقد ر دلچسب بو د
        شعر پر معنای شما
        دستمریزا درود .درود
        خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
        بهمن بیدقی
        بهمن بیدقی
        شنبه ۳۰ شهريور ۱۳۹۸ ۰۹:۳۱
        با سلام و احترام،
        ممنون از لطفتون
        بزرگوارید
        ارسال پاسخ
        منوچهر منوچهری (بیدل)
        منوچهر منوچهری (بیدل)
        شنبه ۳۰ شهريور ۱۳۹۸ ۲۳:۵۱
        خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک

        خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
        بهمن بیدقی
        بهمن بیدقی
        يکشنبه ۳۱ شهريور ۱۳۹۸ ۲۳:۰۶
        تشکر
        ارسال پاسخ
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۴ ساعت پیش         احمدی زاده(ملحق) احمدی زاده(ملحق)
        ۱۷ ساعت پیش         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        دیروز         مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
        دیروز         مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         وحید سلیمی بنی وحید سلیمی بنی
        ۲ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        ساسان نجفی(سراب)

        دین خدا ز همت او جان گرفته است اا زن با نگاه فاطمه سلام الله علیها جان گرفته است اا زیباترین نمایش تابان روزگار اا زهراست آنکه مانده در اذهان روزگار
        نادر امینی (امین)

        بارکج نابرده ره در منزل اغیار ماند ااا وین سرشت بد چنین بی محابا در محفل انکار ماند
        ساسان نجفی(سراب)

        مهر رویت همچو آتش جسم و جانم سوخته اا هاله ی عشقت فراوان سینه ام افروخته اا سراب
        محمدرضا آزادبخت

        و شعربرهوت افق را نقد کنید تابیاموزم
        میر حسین سعیدی

        مست به هر نگاه او تا سحری به راه او ااا در طلب دیدن حق عاشق روی ماه او

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2