آفتاب عشق

عیبی نباشد این همه ظلم از جناب عشق
وقتی خوش است پرسه ی در پیچ و تاب عشق
حتما خدا روح شما را جلا دهد
وقتی نشستی بر دل خون و کباب عشق
ارباب جدا کند از بین صد نفر
هرکس نمیدهد از جامِ شراب عشق
دنیای خراب چاه مکافات مردم است
شاید که رها گشتی از آن با طناب عشق
درویش بکن چشم دل از سختی زمان
بی شک که به خالق برسی با حجاب عشق
بسپار به دلت ، حجب و حیا را نظر کند
تا که دلت گرم شود از ، آفتاب عشق