Poem by
Sayf farghani
translation /
ای رفته رونق از گل روی تو باغ را / نزهت نبوده بیرخ تو باغ و راغ را
هر سال شهر را ز رخت در چهار فصل / آن زیب و زینت است کز اشکوفه باغ را
در کار عشق تو دل دیوانه را خرد / ز آن سان زیان کند که جنون مر دماغ را
زردی درد بر رخ بیمار عشق تو / اصلی است آنچنان که سیاهی کلاغ را
دل را برای روشنی و زندگی، غمت / چون شمع را فتیل و چو روغن چراغ را
اول قدم ز عشق فراغت بود ز خود / مزد هزار شغل دهند این فراغ را
از وصل تو نصیب برد سیف اگر دهند / طوق کبوتر و پر طاوس زاغ را
سیف فرغانی
translation
So
Soon
When the flowers
Going to die
About you
What a hi
Without happy
Without yourself
on a garden
beauty
see
every year
think
about a city
your's
in a new dress
yours
season of forth
been
on that jewelry
with a tree
on your garden
see
on your love ,beauty
my mad
on
new way
like a wise
when
a dis…happy
going to injury of love
more in happy
be in worry
The yellow one of your face ,patiently
Thr origin
Such as raven
The heart
Brightness and light in life
Your sadness
Like candle of fuse
Like oil for lamp
One step for love
Is seprate of it self
It is reward of one thousand of this rest
From your love
I am full of romantic sense
Such a
Pigeon’s ruff or wing of peahen
.In rook of design
/ translate by
seyedehmaryamjafari