گوش بیدل شنید از دهنت وعده وصل

بوسه ای گر بدهی زان لب خندان چه شود

گر کنی سیرم از آن چشمه حیوان چه شود

وعده هائی که دادی همه تو خالی بود

گر بیائی صنما بر سر پیمان چه شود

گر بگیری خبری ای مه بی الفت مهر

از من دلشده بی سرو سا مان چه شود

به عیادت قدمی  گر به نهی از سر لطف

بر سر عاشق سر گشته و نا کام چه شود

گر کنی مهمان ایندل ویرانه را یک امشبی

بهر آبادی این دل ویران چه شود

گوش بیدل شنید از دهند وعده وصل

نشوی گرکه ازاین وعده پشیمان چه شود