سه شنبه ۴ دی
|
دفاتر شعر سیده نسترن طالب زاده
آخرین اشعار ناب سیده نسترن طالب زاده
|
پیراهن آبیم، مواجی چشمهای توست
و آواز شورت در گلوی نتها رخنه کرده..
آه، کلاویه ها
در سرزمین غمگین من، سیاه و سپید میرقصند
پرندگان، سیاه و سپید،
دخترکان، سیاه و سپید
نهنگها، سیاه و سپید
و در کمرگاه غریب کوهستان
هودجهای خسته
جامهای شکسته ی عشاق را سپید و سیاه گریسته اند
دستم را که میگیری
پولکهای سرد اندامم
بر تن گنگ سنتورها میریزد،
و هیچ زنی به اندازه ی من
برای تو،
غزل در لبهایش نخواهد کاشت..
.
.
.
رمه های سرخ طلوع آیینه زارانم باش!
در تب مات ماه و اقیانوس
هزار شاخه رز سفید، از سطرهای نیمه کاره خواهم چید،
هامونه های پریشان دور را رام خواهم کرد
، و به اندازه ی خیز یک پرنده ی کوچک از اوج،
در عطر پیراهنت
رها خواهم بود..
سیده نسترن طالب زاده
|