هیچ

درود بزرگوار
دو تا بیت زیبا بود

سلام برشاعر بزرگوار
درودتان بسیار زیبااااا سروده اید
موفق باشیدودرپناه خدای مهربان
غمت برباد

درودتان
زیبااااا

درود بر شما شاعر گرامی
گاهی بیقراری، سرگردانی و یا سکون در یک وادی سالها بطول می انجامد اما در یک بیت زیبا خلاصه می شود. واژه ی "توسنی" در شعر شما مرا یاد قطعه ی زیبایی از شاعر پارسی سرای نیمه ی اول قرن چهارم هجری انداخت.
رابعه کعب قزداری مشهور به رابعه بلخی:

عشق او باز اَند آوردم به بند
كوشش بسيار نامد سودمند 

عشق دريايي كرانه ناپديد 
كي توان كردن شنا، اي هوشمند ؟

عشق را خواهي كه برپايان بري
بس كه بپسنديد بايد ناپسند 

زشت بايد ديد و انگاريد خوب 
زهر بايد خورد و انگاريد قند 

توسني كردم، ندانستم همي
كز كشيدن تنگ تر گردد كمند