واژه های تکراری

درود گرامی!
دوبیتِ مفهومی زیبایی آفریدید؛ آفرین بر زلال اندیشه و احساستون
امّا شعرتون همانگونه که استاد استکی بیان کردند، وزن رباعی ندارد. استدلال شما این است که رباعی با هجای بلند شروع می‌شود و دوبیتی با هجای کوتاه؛ تا اینجا استدلالتون درسته؛ امّا بزرگوار به قول معروف هر گردی گردو نیست. توجّه داشته باشید که هر کدام از قالب‌های دوبیتی و رباعی دارای اوزان خاص خود است.
وزن دوبیتی بحر هزج مسدّس محذوف (مفاعیلن مفاعیلن فعولن) است؛ درحالی‌که رباعی در وزن «لاحول ولا قوة الا بالله» با افاعیل (مستفعل مستفعل مستفعل فع) و افاعیل دیگر از این وزن است. وزن رباعی را به این شکل نیز می‌توان گفت: (مفعول مفاعیلُ مفاعیلُ فَعَل)

در هر حال، باید توجّه کنید که در وزن رباعی (رکن اول و سوم) مستفعل یا مفعولن است و (رکن دوم) مستفعل یا مفعولن یا فاعلات است.
امّا دو بیت شما بر وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن است و اگر این دو بیت زیبای مفهومی رو به همین وزنی که سروده‌اید ادامه بدهید، غزلی زیباتر خلق می‌شود.

البته مثالهایی که بیان کرده‌اید که فکر کنم از کتاب آرایه‌های ادبی در توضیح مطلب استفاده کرده‌اید، درست است. روی همان مثال‌ها در رکن‌های (اول و سوم) و نیز( رکن دوم) دقّت کنید، متوجه سخنم می‌شوید. مثال‌هایی که درخصوص رباعی آورده‌اید، رباعی هستند؛ امّا شعر ارسالی خودتان رباعی نیست؛ چون شما فقط صرفِ این‌که شعرتان با هجای بلند شروع شده، مطابق با تعریف کتاب آرایه‌های ادبی، که گفته رباعی با هجای بلند شروع می‌شود و دوبیتی با هجای کوتاه، احساس کرده‌اید که پس دوبیتِ شما هم جزو رباعی قرار می‌گیرد. این مطالب رو براساس تجربه‌ای که در تدریس کتاب مورد اشاره داشته‌ام دریافتم.

ضمنا توضیح بیشتر درخصوص اوزان رباعی رو با یک سرچ ساده در اینترنت، در صفحات ادبی معتبر خواهید یافت.

موفق باشید.

سلام بر استاد استکی ارجمند
بنده نوازی می کنید استاد
اما در پاسخ

ساده ترین راه تشخیص رباعی و دو بیتی تعیین نوع هجای اول هر مصراع است به این معنی که اگر اولین هجای هر مصراع ، هجای بلند باشد رباعی است و اگر اولین هجای هر مصراع کوتاه باشد ، دوبیتی است .
نوع هجا ها :
هجای بلند = صامت + مصوت بلند : با ،می ،سو
هجای بلند= صامت+ مصوت کوتاه+ صامت:بر: ب،ــَـ ، ر
؛دل:د، ــِـ ، ل ؛ مُر : م، ـــُــ، ر
هجای کوتاه = صامت + مصوت کوتاه : که : ک ، ــِــ ؛
پَ : پ، ــَـ ؛
پس اگر اولین هجای هر مصراع بلند باشد مثل :
بر( ب+ ــَـ + ر ) بر دوش زمانه لحظه ها سنگین بود
رباعی است.
یک ( ی+ ــِـ + ک ) یک رنگی و بوی تازه از عشق بگیر

بش( ب+ ــِـ+ ش) _( ه+ ـَــ+ر)
بشکن دل بی نوای ما را ای عشق
هر چند که از آینه بی رنگ تر است
از خاطر غنچه ها دلم تنگ تر است
بشکن دل بی نوای ما را ای عشق
این ساز شکسته اش خوش آهنگ تر است
***
ولی اگر اولین هجا ی هر مصراع کوتاه باشد دو بیتی است مثل :
پَ ( پ+ ــَـ)- ( گ + ـُــ )
پریشان شد درخت از حمله ی باد
گلی پرپر شد و از شاخه افتاد
در آن آشفتگی مرغ چمن گفت
چو رفتی از کنارم رفتی از یاد

با سپاس