پاییز

من آن پاییز ابری سرد وبارانی که دلگیرست ندارد هبچ تقصیری ،اسیر دست تقدیراست خیابان خیس وبارانی،شکسته میشود ،آخر میان سینه این بغضی که جانکاه وگلوگیراست هزاران رنگ بر پیراهنم نقش ونگارین است جوانی؟نه!!خضاب تازه ای بر موی یک پیراست نگاهت جام شعری عاشقانه بودویک دو پیک از آن روزی که نوشیدم ،دلم پیش ات زمینگیراست خمار وبی قرارو گیج ومات ومبتلایت من برای ترک این عادت ببین دیگرکمی دیراست صدیقه قادری