دلنوشته

همیشه نمیتوان خوب بود 
برای کسی که از خوبیهایت پل میسازد برای بی ارزش کردن تو 
همیشه نمیتوان محبت کرد 
جایی که به وظیفه ختم میشود
و تو می‌مانی و دنیایی از حسرت
همیشه نمیتوان درست کرد
افکار آدمهایی را که به روحت چنگ میزنند برای نرفتن برای ماندن
باید گاهی فاصله گرفت از آدمهایی که راحت میشکنند و لبخند  میزنند
گاهی باید دور شد تا جای خالیت میان تمام بی مهری ها نمایان شود
گاهی باید دست کشید از آدمهایی 
احترام را وظیفه حرمت را منفعت میدانند...
گاهی باید در میان دنجترین  پس توی دلت آرام بگیری تا خودت را ورق بزنی خودت را بخوانی خودت را لمس کنی  و به ارزشهای خودت احترام بگذاری به  توان آرامش...

مجید مسافر