باد صبا

ای باد صبا صبح به کجا می روی
شوق گلی، خوش به صفا می روی
خرمن گل را تو کجا دیده ای
چون به سرایش به لقا می روی
از دو لبش، چون شکفت صبحدم
در طلب نوش اوتا به خدا می روی
رو وسلام مرا، برگل وسنبل ببر
گر زسر عهد خود، چون به وفا می روی
چون که رسیدی ببوی، زلف دلاویزاو
حاجت ما را ببر، گر به روا می روی
داغ مرا جز رخش، هیچ دوایی نشد
یک خبر از درد من، چون به شفا می روی
من که ندیدم ز او، هیچ نشانی زمهر
اشک غمست هرشبم، گر به دعا می روی
تند نرو صبر کن، عاشق خسته منم
شادیی جان (صباست)گر به صفا می روی