اگه از عشقِ تو با گُلا بگم
گُلا گُلدونو فراموش میکنن
نفس از خاکِ دلِ من میگیرن
خورشیدِ گُلدونو خاموش میکنن
دستتو بده به دستِ دلِ من
دلم از یادِ تو پُرنورمیشه باز
چه خوبه با بودنِ دستای تو
همه چی واسَم میشه ترانه ساز
دلِ من با یاد این دستای گرم
خالی ِ لحظه هارو سرمیکنه
اما صبرِدلِ من تموم شده
بارونِ چشام دلو تر میکنه!(تکرار)
نورِ مهتاب و سرابِ دیدنش
توی اغوشِ تو خاموش شدورفت
برفِ غُصّه توی گرمای تَنِت
قِصّه ای شدوفراموش شُدورفت
من خرابِ اون چشِ خوابِ توام
حتی توی خواب، بیخوابِ توام
مثه یک دیونه یی کنجِ اتاق
من اسیر و مست وبیتابِ توام
دلِ من با یاد این دستای گرم
خالی ِ لحظه هارو سرمیکنه
اما صبرِدلِ من تموم شده
بارونِ چشام دلو تر میکنه!(تکرار)
همه عشقِ من! وجودِ توشده
مردنم فقط نبودِ تو شده
این حریرِ عشقِ رنگِ اسمون
خط به خطِ تاروپودِتوشده
اگه من ایناروگفتم توبدون
توفقط ماهِ منی تو اسمون
همه ی دنیای کوچیکم تویی!
من تورودوسِت دارم ازدل جون
دلِ من با یاد این دستای گرم
خالی ِ لحظه هارو سرمیکنه
اما صبرِدلِ من تموم شده
بارونِ چشام دلو تر میکنه!(تکرار)