سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        تردید

        شعری از

        ابراهیم حسینی(براهیم)

         از دفتر امواج نوع شعر غزل
        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۲۴ دی ۱۳۹۷ ۱۹:۴۳ شماره ثبت ۷۰۵۷۳
          بازدید : ۵۵۲   |    نظرات : ۸
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر ابراهیم حسینی(براهیم)
        آخرین اشعار ناب ابراهیم حسینی(براهیم)

        دوش دیوانه شدم رازِ تو اِفشا کردم..
        راز افشا و ھمه نامِ تو اِنشا کردم..
         
        یک نظر ماه تو پیدا شدی و رقص کنان،
        کوک در ساز و ترا نغمه و آوا کردم..
         
        چون نمودار شدی والِهِ دیدار شدم،
        مژده یِ ھر قدمت عالمی رسوا کردم..
         
        نتوان وصف نمود لحظه ی دیدارت را ،
        مثنوی دفتری و اندکی اِملا کردم..
         
        مست بودم ز می و ساغر و ساقی و خطا،
        خوش خیالی..! که زِ چشمانِ تو اِخفا کردم..
         
        به سر افتاد ترا مست رھا سازم من،
        تا رھایت نکنم وعده به فردا کردم..
         
        ھمچو مجنون یکی یادِ تو مھمانم شد،
        به بیابان شدم و لیلی و لیلا کردم..
         
        ھر کجایی که مرا کوی تو شد میخانه،
        باز در خویش ترا معنی و پیدا کردم..
         
        نَبُدَم طاقتِ مستی و مرا طاق شکست،
        ھر چه آباد،خراب و ھمه اِمحا کردم..
         
        چون که بی دار بُدم دغدغه یِ، دارم بود،
        صد تَفَّاُل زدم و طرحِ معما کردم..
         
        ھمچو منصور دوصد کُوسِ اَناالحق زدم و،
        تا که سرمست شدم، اِنّی و اِنّا کردم..
         
        چون مرا مست بدید حضرتِ حق یارم شد،
        وه چه خوش باد مرا ، داری که برپا کردم..
         
        تا مرا بند گشود نامیِ کنعانم کرد،
        ھمچو یوسف شدم و یادِ زلیخا کردم..
         
        چون که ھشیار شدم دغدغه، بارانم شد،
        بس در اندیشه اَلِف شاید و امّا کردم..
         
        بھرِ دیوانگیِ بارِ دگر مست شدم،
        باخدا مستی و بد مستی و غوغا کردم..
         
        آتش افروختی و ھیزم آن "ابراھیم،"
        حکمِ تردید مرا دادی و..................،
        .
        .
        .
        .
        امضا کردم....................................
         
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۱۷ شاعر این شعر را خوانده اند

        وحید کاظمی

         ،

        کبری یوسفی

         ،

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        علـــــی رفیعـــــــی (امید)

         ،

        جمیله عجم(بانوی واژه ها)

         ،

        مجید شیاسی مجید

         ،

        همایون طهماسبی (شوکران)

         ،

        فائزه طاهری(ماهور)

         ،

        جعفر جمشیدیان تهرانی

         ،

        مونس ارجمندی

         ،

        ابوالحسن انصاری (الف رها)

         ،

        سعید فلاحی

         ،

        علی معصومی

         ،

        علی ناصری(عین)

         ،

        موسی عباسی مقدم

         ،

        شعله(مریم جریبی)

         ،

        ابراهیم حسینی(براهیم)

        نقد و آموزش

        مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
        دیروز         طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۲ روز پیش         محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
        ۲ روز پیش         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        ۳ روز پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۳ روز پیش         سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۳ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        محمد رضا خوشرو (مریخ)

        من به مرگم راضیم اما نمی آید اجل بخت بد بین بخت بد بین از اجل هم نازی باید کشید
        میر حسین سعیدی

        تا شنیدم که ببینی همه روی سخنم ااا به دلم گفت یکی محرم سرّ تو منم
        ساسان نجفی(سراب)

        زین آتش نهفته که در سینه ی من است اا خورشید شعله ایست که در آسمان گرفت
        نادر امینی (امین)

        منم که دیده رابدیدار دوستدوختم باز نگاهش زمن انداخت و شدش غمزه نواز
        شاهزاده خانوم

        شبیهِ خودت بی خیالت شدم ااا به هر چیزی غیر از تو فِک میکنم اااا رو مبلِ پذیرایی لَم میدم و اااا پیامایِ گوشیمو چِک میکنم

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        7