حضرتِ یار

نکــند جنــگ شــد و بـاز مـن و بی خبــری
ســـرِ اَبـــرویِ فــریبنـــدهء عهــــدِ قجـــری
.
سـگِ چشمــانِ تو هـارَست و گرفتاریِ من
غــمِ جنگیدنِ بـا چشمــکِ هــر بی پــدری
.
به کجا خیره شدی با توأم ای حضرتِ یار
تو خود آیینهء عشقی ، به کجا می نگری!
.
تـو فراســویِ خیـالی ، به همین شعر قسم
کـه تــو از بــارشِ بــارانِ سحــر  نـاب تـری
.
قلمــم باز به عشقِ تو به رقص آمد و چون
تـو بــرای غـــزلِ تــازهء مـــن بــال و پــری
.
علیرضا آرین مهر