غم دهکده...

درودبرشما
زیبابود

چشمان همه از غم این تبکده تر شد
یاقوت دلش خون ... که طاغوت هنر شد

بر سنگِ مزار ِ همه اینگونه نوشتند
ایران که برای همگان خمره ی زر شد

از عمر گرانم چه بگویم که در این شهر
با بودن یک عامل بیگانه به سر شد

آن مردِ خدایی که دم از عاطفه می زد
خاموش در این غمکده ها ، عالِم ِ کر شد

با آتش ِ سختی که در این دهکده افتاد
بیچاره خدا واردِ هر وعده ی شر شد

(ای وای و صد افسوس که آدم... بشر ... عاجز ....)
با وعده ی کاه و کلشی ساده و خر شد

یا
( با وعده ی کاه و کلشی بارِ ضرر شد )



سلام و عرض ادب

عالی و حق پرداز

استادبزرگوار هرآنچه نوشتم پیشنهادی بیش نبود و ممکن است درست نباشد و صلاح مملکت خویش خسروان دانند .

سرافراز بمانید و دلشاد درپناه حق

درود جناب خسروی

زیبا سرودید

همواره در اوج

درودبرشما......................

درود جناب خسروی فرد
بسیار عالی و زیبا نوشته اید
لذت بردم
هزاران گل نثار شعر زیبایتان