ما ریاکاران

ما ریاکاران نماز از نوع جعفر می کنیم
روزه  و حج و بنایِ نهی منکرمی کنیم
امربه معروفِ مردم پیشۀ هرروز ماست
خود ولیکن در خفا آن کارِ دیگرمی کنیم
ما به قدری عاشق عطروگلاب و گلپریم
که برای آن دو صد گلزار پرپر می کنیم
مُهر و تسبیح از غبار کربلا می گستریم
مِهر خود را محور حالات ابتر می کنیم
ما به کام خود ولی با نام تمکین از خدا
باور خود را گهی با حق برابر می کنیم
آدمیزادیم و آدم شرمسار از کار ماست
اهل تزویریم و خلقی را مکدر می کنیم
با وجوهِ غصبی و تاراجِ مردم بهر خود
سرنوشتی تارتر ازشب ، مقدر می کنیم
از همه بدتر همین که ما مریض نخوتیم
حسِ بودن با خدا و جای برتر می کنیم
این نماد روشنِ مهجوری ما از خداست
این جفاها را به امرِنفسِ خودسر می کنیم