انکار

سلام
سپاس از سروده زیبایتان

غرور دشمن و نابودگر عشقه

درودتان

درود آقای ملکی گرامی
غزلی روون و دلنشین
یاد این غزل خودم افتادم:
خفته ام در بستر مرگ و کسی غمخوار نیست
لحظه های احتضار است و کنارم یار نیست

سفره ی تنهایی ام افتاده بر روی زمین
باز سوری دارم و همسفره ای در کار نیست

می سپارم راه و می دانم که در فصل خزان
عاشق و معشوق را اندیشه ی دیدار نیست
.
.
.
ای خوش آن روزی که با فریاد می گفتی سخن
ما یکی هستیم و هرگز بین ما دیوار نیست...(م. فریاد)

شاد و تندرست باشید

درود برشما زیبا بود