وداع

درود جناب استکی دلتون شاد 🌹🌹🌹🌹

سلام و درود جناب پارکی
محبت دارید ممنون که قابل دونستید و خواندید نوشته منو
سپاس بیکران

ممنونم جناب جعفری عزیز درودتان باد 🌹🌹🌹🌹🌹

سلام و درود جناب رفیعی عزیز
ممنون از نگاه زیباتون
حضورتان پایدار

سلام و درود بر بانوی فصلها
متشکرم
دلتون بهاری

سلام و درود به استاد خادمیان عزیز ممنون که قابل دونستید نوشته ی منو و وقت گذاشتید
استفاده کردم و خرسندم که در محضر اساتیدی چون شما بیاموزم
و اما مختصر توضیحی درباب سروده

" درون سینه ام انگار هراس از صبح فردا بود "
دقیقا دنبال دوگانگی بودم و تنها کلمه ای که به ذهنم رسید تا بتونه یه حس سردرگمی و ابهام رو بده همین " انگار" بود چرا که اون لحظه سردرگم بودم ، حسی بین نگرانی ، ترس ، دلهره یا تنهایی و شایدم هیچ
این حس معمول هست و پیش میاد مثلا وقتی برای توضیح سختی انجام یه کار میگیم " انگار کوهی از مشکلات رو دوشم سنگینی میکنه" و کلمه انگار رو برای خودمون استفاده میکنیم و صبح فردا اشاره به روزهای بعد و اینده داره و تلویحا صبح فردایی که هجمه ی این لحظه میگذره و چشم که باز میکنی و میبنی که نیست و این اغاز دلتنگی هاست و ....
👈بیت دوم
که مکمل هست یه جورایی و مشخص میکنه نکاه سرد اون که رسوا هست و پیدا و دیده اشکبار راوی .. دوحس متضاد هم که چشمها فریاد میزنند
"بغض سرد و سنگین در ان چشمان زیبا بود "
کنایه از کینه ای عمیق که در چشم های یک طرف موج میزنه و در مقابل اشکی که از عشق جاری شده
و برداشت خواننده میتونه متفاوت باشه دوگانگی و ایهام بنظرم در شعر زیباست و جمله نگاه بغض آلود رو زیاد شنیدیم و جسارتا فک نکنم اشتباه باشه و میشه گفت بغضی در نگاهش و یا چشمانش ...
👈بیت سوم
تصور کنید یک پیوند در حال کسستن هست بین دو فرد که یکی راغب به رفتن هست و دیگری چاره ای جز تسلیم نداره
یک طرف در حال بریدن طناب رابطه هست و میره و طرف مقابل نایی برای نگه داشتن نداره و چاره ای جز دل کندن نداره و این ...
" امان از تلخی ی رفتن " بله تلخ و ناگوار هست چرا که هر گسستنی هجمه ای بدنبال خواهدداشت چه بریدن باشه چه دل کندن حالتی متفاوت برای هر کدوم و سخترین شکلش اینه که اون لحظه که دلت پر شده از دلواپسی و درد و .. ظاهرتو حفظ کنی بظاهر سرخوش و سرمست باشی
و در ادامه بعد از گفتن اون حالت ها و نگاه ها که بیانکر حال هر کدوم بود یاداوری میشه روزای سخت که با بودنش تموم شده بودن حالا با رفتنش باز میان سراغت و این تاکید بر رفتن ها و تکرارها همه دلالت بر بزرگی و مهم نشون دادن اتفاقی بود که در گذشته و اون لحظه ی لعنتی اتفاق افتاد و در نهایت گلایه از حضرت دوست برای این طالع و ..

عذرخواهم چنانچه جسارتی کردم و احساسی که در قالب شعر بود به تحریر در اوردم
صمیمانه سپاسگذارم استاد و اقرار میکنم تا همیشه احساس قلبیم را نوشتم و در وادی شناخت قالب های شعری و ارایه های ادبی مبتدی لذا خورده نگیرید از من
سپاس و درود بیکران بر شما جناب خادمیان بزرگوار و تمامی اساتید که بهتر نوشتن را بمن اموختید
درودتان باد 🌹🌹🌹🌹

نفستون گرمه و حضورتون جانبخش استاد عزیز ، امید دارم اسائه ادب حقیر رو ببخشید
به حق که زبان قاصر است در محضر بزرکانی چون شما
مانا باشید و پایدار

درود بانو
سپاس از حضور و شعر زیبایتان
پاینده باشید و در اوج