سخن بالغ و سنجیده

صورتِ آینه بشکست ، شکوهش نَشِکست
 پرچم آینه  هر گز  نزند ، سایه  پرست
 ننوشتیم  سرِ باد  که باد ش  ببرد
 اختیارش برود هر چه سرباد نشست
  چه کنم تا بکسی بر نخورد ، حرف دلم
  سخن  بالغ و سنجیده ندارد سرِ مست
  چشم هر رهگذری نیست تماشا گه راز
 فکر، صاحب نظری هست دراین بست و گسست
  پایه با پایه هنر می کند و صدر به صدر
 کی به آرایه ، هنرمند  شود  همتِ ، پست
 شعراگر بی رمق و شاعراگربی ورق است
  بهتر آنست که از ضایعه  بردارد دست
   در خط وخاطرم انگیزه ی عزت جوئی ست
   به همان عشق که درهسته ی هرهستی هست