سیب سوم

 

" سیب سوم "

در هیچ هیچِ شاعرانِ عصر می‌مانم
وقتی که شعر سعدی و حافظ نمی‌خوانم

مرداب ، بی‌پاسخ‌ترین پیچ است در راهم
من رودم و از ریشه‌ی دریا و طوفانم

ای کاش در شش سالگی از خانمِ "اوجی"
پرسیده بودم هر چه را حالا نمی‌دانم

او پاسخ هر پرسشی را خوب می‌دانست
آموزگارِ اولین سالِ دبستانم

یادش بخیر آن‌روزها سهراب‌تر بودیم
تصویر یاری مهربان‌تر بود در جانم

با چیدن یک آیه‌ی کوتاه از یک بید
تفسیر می‌شد سوره‌‌های سخت ایمانم

فکرم بهشتی بود و رنگ آسمانم سبز
یک نهر جاری بود در زیر درختانم

این روزها گم کرده‌ام آن یار دیرین را
پُل ، مویِ باریکی‌ست زیر پای لرزانم

هر سال دارد می‌تکاند برگ‌هایش را
یاسی که روییده‌ست در آغوش ایوانم

از خاک می‌پرسند شاید ریشه‌های یاس
چیزی که من در آسمان‌ها در پیِ آنم

یک سیب افتاد و مرا از آسمان راندند
یک سیب دیگر برد تا اعماقِ کیهانم

ای کاش سیب سومی از شاخه می‌افتاد
یک اتفاق خوب در راه‌ست ، می‌دانم

#غلامعلی_همایونی_شمیم

#روز_معلم_مبارکباد