اگه من خالق این دنیا بودم

اگه من خالق این دنیا بودم
هر خشتشو میچیدم از یه عشق ناب
اگه خدا این فرصت و به من میداد
شاید دیگه هیچوقت نبود یه عشق خام
معنی نداشت تو دنیا هیچ مرز و بومی
فقط زیر یه سقف بودن با یک زبان
یکی تو تاریکی نبود یکی تو نور
تو صلح و آشتی تو یه جا و یک زمان
چهرۀ درد آلود صبح شنبه ها
با خبرای خوش سریع جون میگرفت
رو خاک سرزمین آریایی هم
مثل گذشته ها بارون میگرفت
اگه من خالق این دنیا بودم
بچه ای از گرسنگی جون نمیداد
واسه نون شبش هیچ کارگری
عضوی از تنشو آسون نمیداد
همۀ زندونا تعطیل میشدن
همه پاسبونا بیکار میشدن
رویِ صورت کسی نقاب نبود
از این خواب غفلت بیدار میشدن
واسه قدرت دیگه هرگز احدی
بیرحمانه روی یاس پا نمیزاشت
هیچکس جایی غریبی نمیکرد
قلبشو تو قبیلش جا نمیزاشت
اگه من خالق این دنیا بودم
دیگه تو دنیایِ ما جنگی نبود
دیگه پول و قدرت طرفدار نداشت
دیگه جنسِ قلبامون سنگی نبود
عاشقی رنگ حقیقت میگرفت 
واسه خواستن کسی شرط نبود
تویِ کوچمون صدای شادی بود
سلامِ همسایمون سرد نبود
موسیقی مطربی خطاب نمیشد
هیچ هنرمندی بی ارزش نمیشد
تو زمستون تو خیابون کودکی
فال به دست تو ترافیک سردش نمیشد
اگه من خالق این دنیا بودم
آزادی دیگه فقط رؤیا نبود
تویِ کلِ دنیا هم جز حرف از عشق
هیچ سیاستی تو این دنیا نبود
حقیقت فیلتر و سانسور نمیشد
تو دنیا جایی واسه دروغ نبود
رویِ انسانیتم کُد نمیخورد
صَفِ خودفروشی هم شلوغ نبود
تویِ دنیایی که من خالقشم
بمب و موشک دیگه معنا نداره
واسه حسرتِ یه زندگیِ خوب
چشم کودک جایِ ابرا نباره
اگه من خالق این دنیا بودم
ظلم و بی آبرویی رشد نمیکرد
اشک شور کودکایِ بی پناه
آب سرزمینمو خشک نمیکرد
تویِ دنیایی که من میسازمش
رنگ پوست برتری شخص نمیشه
کور بودن یا شَل بودن هر کسی
این چیزا واسۀ عشق نقص نمیشه
هیچکسی عاشق ظاهر نمیشه
سرشت هرکسی مثل آینه است
هیچکس ذات پلیدی نداری
حرف قلب هرکی مثل صاعقه است
اگه من خالق این دنیا بودم
.
.
.
اگه من خالق این دنیا بودم
.
.
.
...............................................................