اعجاز بوسه

صدای غوکان و زنجره ها
در تلالو نقره فام ماه
آرامش برکه بدون موج
و صدای ماده گرگی غمزده
که مرگ توله اش را به عزا نشسته
ناگاه صدای دورباش نگهبان باوفایمان
به یقین مزاحمی را درک میکند
ـ چرا نمیخوابی نازنینم؟
ـ کلافه ام، چیزی بگو
                                   حرفی، سخنی یا که شعری
صورت گرمش در بین دو دستم آرام میگیرد
بوسه ای بر پیشانی
و بر لبانشم می کارم
به چشمانش نگاه میکنم
خواب اورا با خود برده است
گویی منتظر همین بوسه بود.