کلبه مرگ

سلام مجدد.
خسته نباشید ایام به کام
______//______//________
در نقد یک اثر هنری منتقد باید توجه داشته باشد که ایدئولوژی های خالق اثر را به ورطه نقد نبرد.
به عبارت دیگر کسی حق ندارد،رگه های فکری صاحب اثر را نقد کند.
نقد باید بر اثر باشد و بس.
یادم می آید چند ماه پیش چارپاره ای درباب کودکان کار گذاشته بودم،عزیزان کلاس های عقیدتی و اندیشه برای ما می گذاشتند که چرا اینجا چنین است آنجا چنین است....
بگذریم.
کلبه ی مرگ،غزلی است مملو از تعابیر بکر در کنار ساده گویی بدون کش و قوس های اضافه.
در کلبه ی ما رونق اگر نیست،صفا رفت/با مرگ صفا و وفا هم به عزا رفت

مطلع با زیبایی خاصی شروع شده،وامی هم گرفته و تعبیر به عکسی ایجاد کرده که به نوبه خود زیرکی شاعر را نشان داده.
ولی واژه ی عزا،در واقع از سر مجبوری و داشتن قافیه،گذاشته شده.احتمال می دهم این واژه اول /فنا/ بود که به اقتضای بیت بعد به عزا تغییر کرده و البته هرچند شاعر همه را خوب پیش رفته ولی آخرش را خراب کرده.
فنا بهتر است/

در سیل دروغی که به این خاک خزانست
سرچشمه ی علم و هنرم سمت فنا رفت

سیل دروغ/خاک خزان
درود برشما
بیت زیبا و به جایی است.
واین جا شاعر خود را نمادی از یک جامعه به تصویر کشیده که این آفات خانمان سوز(این بگوییم هنر سوز) چنین بر جان هنرش افتاده اند.
گاهی باید نوشت:
طبع مرا به لاش خور ها بدهید...

در تک تک این ثانیه‌ها تاک تبر خورد
دادش نشنیدیم که دودش به هوا رفت

موجود گرفتار در این دوره‌ی ماشین
بسیار معلق زد و برگشت و خطا رفت

این دوبیت در کنار بیت بعد به نظرم گل های سر سبد این اثرند.
واژه ی تاک،ایجاد یک چند وجهی کرده است که علاوه بر آنچه شاعر خود مد نظر دارد برداشت های دیگری نیز می سازد و این هنر بزرگیست که شاعراز آن بهره جسته است.
بقولی کاری کرده است که هرکسی از ظن خود یار شود.
/بسیار معلق زد و برگشت و خطا رفت/
این عبارت مرا به یاد یکی از بیت های فاطمه اختصاری انداخت
تمام راه درست آمدم... وَ خسته شدم
به من اجازه بده اشتباه...برگردم!
***
سرتاسر این خاک گهر خیز مرض شد
درمان نشد و با تب سردی به کما رفت

سرمای غریبیست پس از داغ جدایی
دلگرم چه باشیم خدا از سر ما رفت

شکوه با عصیانی خواب آلوده به پایان می رسد،بهترین پایانی که می شد متصور شد دقیقا همین جمله است.
خاک گهر خیز
مرض درمان تب سرد کما،یک مراعات نظیر فوق العاده (اهل جمع کردن آرایه ها در شعر نیستم ولی این مورد حیف بود نگویم.)

در آخر هم چند جمله ی کلی عرض کنم در باب اثر:
اول/ ویژگی شاعر ساده نویسی در عین حال راحت حرف زدن و مختصر حرف زدن است،هرچند در ابیاتی تکرار مکررات شده و مضامین تکرار شده اند اما در مجموع زبان شعر و تعابیر آن قابل قبولند.
دوم/ شاعر گاهن توجه اش را به سمت کمیت کار برده و این مهم قابل لمس است.
سوم/ ممنونم که پرحرفی های بنده را تحمل کردید.
در مجموع غزل زیبایی بود.
موید باشید

من به سرچشمه خورشید نه خود بردم راه
ذرّه ای بودم و مهر تو مرا بالا برد

دوستان خوب خوبم
ابوالفضل و سینا سلام
خیلی
خوشحالم که با هم هستید
و خیلی خیلی بهم لطف کردید
بخاطر
این همه وقتی که گذاشتید
خط به خط خواندید
نکته به نکته بررسی کردید
و مو به مو راهنشانی دادید.
صمیمانه و از ته قلبم ازتون متشکرم
اینقدررررر
دانایی و توانایی شما برام ارزشمنده
که جبران کردنش در توان من نیست
عاجزانه
از دانا و توانای دو عالم تقاضا دارم
و آرزو میکنم

خدانگهدار حال خوبتون باشه
و
اینقدرررررر از خوبی پر بشید که ؛
سرریزش تموم مردم دنیارو سیراب کنه.

بازم ممنون سینا و ابوالفضل