صاحب الزمان

سلام دوست خوبم
درود براحساس زیبایتان که برای صاحب الزمان سروده اید

اما از آنجا که درخواست نقد رافعال کرده اید به نکاتی اشاره می کنم
گرچه نقاد نیستم و فقط ااندوخته ی کمی راکه دارم بادوستان قسمت می کنم..........
شعر آیینی ویژگیهایی دارد که باید رعایت شه
هدف شعر هدفی متعالی است اما آنطور که باید ازکاردرنیامده
ابتدا به ساختارظاهری شعر می پردازم
به عنوان یک غزل وزن و قافیه ها مشکل دارند
دربیت اول شما قافیه حلاوت وذلالت است وبعد در بیتهای دیگر قافیه عوض شده ودربیت بعدی ردیف بیت اول را قافیه قرار داده اید وبقیه بیتهارا براطبق آن سروده اید وازقافیه های
چکیده وچشیده وجهیده استفاده کرده اید
که جهیده هم زیاد جالب نیفتاده دربیت سومش
وگشوده هم کلا با اینها قافیه نمیشود
پس بنابراین باید قافیه های شعرتون را درست کنید
ازطرفی هم بیشتر بیتها منظورشاعر را آنطور که باید نرسانده اند ومخاطب چیزی دستگیرش نمیشود فقط سردرگم میشود
می خواستید درواقع حرف بزرگی بزنید اما منسجم نیست شعر....
بخصوص دراین مصراعها
گویا جهان ز ضامن آهو چکیده است
خب این به نظرمن معنای خاصی ندارد
ویا
گویا که دفترم به حکم جا گشوده است
ومصراع آخرش هم ضعیف است
صاحب الزمالن کجا به جهان پاگشوده؟!!
وتمام اینها بماند
شعر آیینی رسالت بزرگی دارد وشاعری که برای نوشتنش دست به قلم میشود باید بتواند درشان ومنزلت ائمه آنطورکه باید وشاید تلاش کند که خدای نکرده شرمنده ی این بزرگواران نباشیم
گرچه که گفتم هدف مقدس است اما اغنا کننده نیست شعرتون
شعر آئینی به اشعاری گفته می‌شود که در مدح و منقبت و سوگ پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) سروده می‌شود که یکی از شاخه‌های پربار و ارزشمند شعر فارسی است که در طول تاریخ شعر فارسی، این مضامین، همواره الهام‌بخش شاعران فارسی بوده‌اند
شاعر آیینی، کسی است که خالق و آفریننده شعر آیینی است. او باید به چند عنصر مسلح باشد. اول این که شعر را بشناسد و با همه‌ی ویژگی‌های شعری اعم از ویژگی‌های ساختار و درون‌مایه و مضمون، آشنایی داشته باشد. دوم این که به تاریخ شعر فارسی اشراف داشته باشد و بداند که میراث‌دار کدام فرهنگ است. شاعری که گسسته و بریده از گذشته بخواهد شعر بگوید، قطعاً شعر او تأثیرگذار نخواهد بود. اما نکته‌ی سوم، این که آشنایی با فرهنگ و درون‌مایه‌ی دینی به خصوص در قلمرو شیعی داشته باشد. اگر شاعری بخواهد در خصوص واقعه‌ی عاشورا شعر بگوید، باید با تاریخ کربلا و تحریف‌های ادبی که در آن وارد شده، آشنا باشد. بهترین اشعار در این زمینه، اشعاری از محتشم کاشانی، عمان سامانی و... است.

* در این‌گونه شعر، آفت‌هایی هم دیده می‌شوند، مثل:

1ـ فقدان پالایش حوادث تاریخی و در نتیجه، درآمیختن تاریخ به تحریف.

2ـ فقدان توجه همه‌سونگرانه به فرهنگ آیینی، مثلاً پرداختن به سوگ و مرثیه بدون توجه به ارزش‌های دینی.

* ادبیات آیینی به آن ادبیاتی گفته می‌شود که حاوی آموزه‌های دینی (ارزش‌های اخلاقی، رفتاری، کرداری، و باورهای آسمانی) باشد. داستان و شعر، از برجسته‌ترین قالب‌هایی ادبی است که آموزه‌های دینی را در خود تبارز داده‌اند.
شعر نوجوان

* در یک دسته بندی کوتاه، می‌توان جلوه‌ی آموزه‌های دینی را در شعر آیینی، به چند بخش عمده خلاصه نمود:

1- جلوه‌ی آیات قرآن کریم در شعر فارسی؛

2- بازتاب داستان‌های پیامبران، پند و اندرزهای آنان؛

3- بازتاب احادیث و روایت‌های پیامبر اسلام و اهل‌بیت گرامی‌اش؛

4- منقبت‌ها، مرثیه‌ها؛

5- منظومه‌های حماسی؛

6- ادبیات عاشورایی.

* اصلاً «آئین»، مبنای شعر فارسی است و شعر فارسی، به این لحاظ که در دامن آموزه‌های اسلام و قرآن متولد شده، رشد و نمو کرده و به کمال رسیده است، شعر آیینی است. قله‌های کمال شعر فارسی هم به شکل هویتی و زیربنایی با مباحث آئینی پیوند خورده است و نهایتاً، اوج شعر فارسی که عرفان اسلامی است، با یک نگاه کلی می‌تواند همان شعر آئینی محسوب شود. بنابراین، شعر ما جدای از آموزه‌های اسلام، قرآن و عرفان اسلامی، تعریف‌پذیر نیست و نمی‌توانیم برایش ماهیتی تصور کنیم.

* در نگاه تخصصی، شعر آئینی به اشعاری گفته می‌شود که در مدح و منقبت و سوگ پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) سروده می‌شود که یکی از شاخه‌های پربار و ارزشمند شعر فارسی است که در طول تاریخ شعر فارسی، این مضامین، همواره الهام‌بخش شاعران فارسی بوده‌اند. شاعران ما در کنار آثار ارزشمند خود، همواره به سیره و زندگی و شخصیت پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) پرداخته‌اند.

* اگر بخواهیم شعر آیینی را به لحاظ موضوعی، تقسیم‌بندی کنیم، شامل: شعرهای توحیدی و ‌عرفانی، شعرهای مربوط به اهل بیت و شعرهای مرتبط با آموزه‌های دینی، مانند شهادت و دفاع مقدس است
بنابراین باتوجه به تعریف بالا این شعر هنوزها جای کارداره وباید یک ویرایش اساسی بشه
البته جسارتم راببخشید بزرگوار فقط ازجهت همفکری بود
برای اینکه وزن وقافیه را خوب بشناسید می توانید ازکتاب قافیه وعروض سوم دبیرستان علوم انسانی بهره ببرید که بازبان راحت براتون همه چیزراتوضیح داده
وبرای اینکه بهترو پخته تربنویسید واشراف کامل برموضوعات داشته باشید مطالع زیاد کنید بخصوص سیره وزندگینامه های ائمه وکتابهای تاریخی و دینی تا هم دامنه ی لغاتتون وسیع ترشه وهم بهتر بتوانید منظورتونو برسونید
امیدوارم که از نقد من ناراحت ودلسرد نشید وبازهم دست ازتلاش برندارید ...فقط وفقط ازجهت همفکری بود
همین تلاشتون هم عالی است ودرنزد خداوند بی اجر نخواهدبود...
موفق باشید همیشه