آتش

"آتش"

بزن کبریت تا مستی کنم با باده‌ی آتش
که بی پروا تر از پروانه‌ام آماده‌ی آتش

من و این حال ابراهیمی و شور خطر هیهات!
بسایید ای شررها سر - بر این دلداده‌ی آتش

مرا مرگ میان شعله‌ها تجدید میلاد ست
که طبعم همچو‌ققنوس‌است آتش زاد‌ه‌ی آتش

نماز آخرینم را سلامی سرخ می شاید
سحر در لحظه های شمع بر سجاده‌ی آتش

چمن‌گیرند اینجا سروهای خوش نشین باغ
من اما مثل وُهلِ کوهی ام آزاده‌ی آتش

به باغ خاطراتم تا چراغ لاله می روید
فروزان می شود نعش به خاک افتاده‌ی آتش

اگر آتش پرستی ؟! معبد طور است ، بسم‌ا...
که عزم مرد می خواهد قدم در جاده‌ی آتش

شمیم عودم و امشب به گوش باد می خوانم
شهادت‌نامه‌ام را با زبان ساده‌ی آتش

غلامعلی همایونی- "شمیم"