36 سالگی ام

درودبرجناب بخشی زاده گرامی زیبا بود شعرت شما شاعرهستی وبامطالعه بیشتر شاعرتر می شوی

رستم ازین بیت و غزل ای شه و سلطان ازل
مفتعلن مفتعلن مفتعلن کشت مرا

قافیه و مغلطه را گو همه سیلاب ببر
پوست بود پوست بود در خور مغز شعرا

مرد سخن را چه خبر از خمشی همچو شکر
خشک چه داند چه بود ترلللا ترلللا

شعر آرمان نیست!
ولی خواندن شعر و ریز شدن در چگونگی گیتی، والدین سرایشند. حتی برای خداوندگاران چکامه سرایی. بیاد آورید که شیخ سعدی چگونه جمعی از بزرگان شیراز را برای زیارت حضرت مولانا جمع می کنند و خدمت ایشان می روند برای ابراز ارادت و فراگیری تازه ها. سعدی که خود سخنش بوی آسمان میداد اینگونه در پی دیدن و شنیدن بیشتر بود.
ولی، شعر آرمان نیست!