تقدیر من

بیـــدار شـــد تقـــدیـرِ مــن  فریـاد و تکبیرم از او
مبهــوت و حیــرانـم همــه افکـــار و تدبیرم از او
.
آن تـرکِ زیبـــاروی مـن  دل را به یغمـــا می بَـــرَد
صحرا به صحرا می روم تـا یک نشـان گیرم از او
.
تـا جان به تـن دارم جــز او هرگــز نگیرم دلـــبری
تا هسـت حسرت در دلـــم با حــزن شبگـیرم از او
.
من دور از او ، او در خوشی ، من در عذابی برزخی
سستـی  به دور انداختـــم حتــی اگــر پیرم از او
.
آهــوی چشمـانش  مرا مسـت و پریشـان می کند
اَبـروی دلــدوزش ببیـن! هـــر دَم رسـد تیرم از او
.
در خونِ من رقصـان شـده در زمرهء مستان شده
هرگـز نگویـم بـا خـــودم غمگـیــن و دلگیرم از او
.
یــارم به هــر شهــری رســد آشـــوب برپـا می کند
افسونگری مـاهـر شـده  کِـی گفتــه ام سیرم از او
.
ای «مهــر» اگـر غفلـت کنـی دیگـر نبینـی روی او
در بنـــدِ زلـفش تـا اَبــد  زنـــدان و زنجیـرم از او
.
علیرضا  آرین مهر