زلزله

زمین لـرزید و دل لرزان‌تر از آن 
همهْ ، آوار و دل ویــران‌تر از آن 
صــدایِ ناله و فـریاد ، برخاست 
جهان‌مبهوت ومن‌حیران‌تر از آن 
یکی مصدوم و دیگــر ، زیرِ آوار 
صــــدای ناله ، من ، نالان‌تر از آن 
زمین‌فرش‌و پتویش آسمان‌است 
بُوَد ایـــران زِغم گــــریان‌تر از آن 
دراین‌سرمای‌سخت‌ِاستخوان‌سوز 
شدحامی بی‌سَر و سامان‌تر از آن 
گــروهی ، دست رویِ دست دارند 
چگــونه گـــویَمَت عــریان‌تر از آن 
شــده ، بی اعتمـــادی سهمِ بعضی 
ندیـــــدم درد ، بی درمــان‌تر از آن 
الهــــــی ، زودتر ســـامان بگیـــرند 
نگــردد سینه‌ها ، ســــوزان‌تر از آن