گتج پنهان

ابرهایِ‌دیده‌ْخون‌بارَد،زِدردِجــانِ‌من 
غم‌شده‌کَم‌کَم‌رفیق‌ویارِهم‌پیمانِ‌من 
باتـمامِ‌کـوششِ‌روز و شَبَم‌پیـدا نشد 
راهِ‌درمـانی‌،برایِ‌دردِ بی‌درمـــــانِ‌من 
کِی‌به‌آخرمی‌رسـد،دردوعذابِ‌زندگی 
یک‌تبّسم‌کِی‌به‌دنیامی‌شودمهمانِ‌من 
بغضِ دیرینم‌ ،چنان‌ْابرِ بهاری‌بازشد 
غصهْ‌می‌بارَدْ زِ چشمِ‌تا ابدگریانِ‌من 
دیدهْ‌فرشِ‌زیرِپایِ‌یارْ،تا از رویِ‌لطف 
یک‌نگهْ‌شایدکُنَدبرحالِ‌من‌سلطانِ‌من 
ازفراغش‌زندگی‌لبریزِدرد وغصه‌شد 
کرده‌پُر ،گوشِ‌فلک‌را،ناله‌و افغانِ‌من 
آتشی‌در زیرِخاکستر،دلِ‌حــــامی‌بُوَد 
کَس‌نمی‌بیند،درونِ‌سینه‌یِ‌سوزانِ‌من 
تا نیاید، نیست‌درمـانی‌برای بی‌کَسی 
هستْ‌امیدم‌بر آن‌، گنجینه‌یِ‌پنهانِ‌من