سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        حکایت شیخ و شاه

        شعری از

        سید باقرطباطبایی

         از دفتر شعرناب نوع شعر قصیده
        ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۲۳ آبان ۱۳۹۶ ۱۵:۱۳ شماره ثبت ۶۰۶۳۵
          بازدید : ۷۱۹   |    نظرات : ۲
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر سید باقرطباطبایی

        به دیدن شیخ روزی آمد چو شاه
        بر آن عالم پاک  پادشاه کرد نگاه
        چنین بود رسم قدیم باشد آن راسبب
        که شاهان به پیش بزرگان روند از ادب
        شدند غرق هر دو در گفتگو
        سئوالی چو شاه کبیر کرد از او
        بپرسم که شیخ از تو این با ادب
        که در نزد تو تربیت بهتر است یا ادب
        شنید با تبسم بگفت ای عجب
        که از تربیت بهتر است آن نسب
        بگفت اثر کرده در ذهن تو پیریت
        که در پیش من برتر است تربیت
        در آن گفتگو چون شدند استوار
        که ماه دیده شد در سما آشکار
        به قصر هر دو آن کردند آغاز راه
        که شامی خورند شیخ و شاه
        سر میز تاریک نشستند بلی
        بزد دست خود را به هم شاه والا ولی
        نظر چون که کرد شیخ نیکو خرد
        گرفته به دست گربه شمع آورد
        بزد پشت شیخ خنده ای کرد و گفت
        چرا برده است پس ترا شیخ بهت
        امیدم بود این کند رازیت
        که از آن نسب برتر است تربیت
        همان جمله ها را شنید شیخ و چیزی نگفت
        که اندیشه ای کرد وچیزی نگفت
        بشد شیخ چون که فارغ ز آن پادشاه
        گرفت موشی بر کیسه کرد بین راه
        رسید روز دیگر به پیش شه آمد شبش
        زد آنگه به هم دست خود خنده کرد چون لبش
        همان گربه ها دستشان شمع روشن نشان
        سوی میز سلطان شدند چون روان
        گشودش در کیسه را شیخ آن تیز هوش
        برون آمد از کیسه تعدادی موش
        شمع از دستشان بر زمین انداختند
         به سوی همان موش ها تاختند
        در آن لحظه شیخ خنده ای کرد و گفت
        چرا برده ای شه ترا این چه بهت
        کنون که تو ماندی انگشت به لب
        که از تربیت بهتر است این نسب
        شب و روز تلاشی کنی گر بر این
        همان گربه باشد دوباره ببینی همین
        اگر چه کند حرف تو گاه گوش
        غریبه شوی چون ببیند دو موش
        به دنبال موش رفتنش باشد از اصل او
        بودند اینچنین گربه های نسل در نسل او
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۴ شاعر این شعر را خوانده اند

        ابوالفضل رمضانی (ا تنها)

         ،

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        رعنا بهارلویی تخلص باغبان

         ،

        سید باقرطباطبایی

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        عباسعلی استکی(چشمه)
        چهارشنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۶ ۱۹:۰۰
        درود بزرگوار
        زیبا و جالب بود خندانک خندانک خندانک
        رعنا بهارلویی تخلص باغبان
        رعنا بهارلویی تخلص باغبان
        يکشنبه ۲۸ آبان ۱۳۹۶ ۱۷:۲۴
        درود برشما جناب سید باقر طباطبایی
        موفق و پیروز باشید
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
        دیروز         طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۲ روز پیش         محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
        ۳ روز پیش         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        ۳ روز پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۳ روز پیش         سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۳ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        شاهزاده خانوم

        داغ ترین شهوت آتش زدن ااا تهمت شاعر به سیاوش زدن ااا هر که تو را دید زمین گیر شد ااا سخت به جوش آمد و تبخیر شد
        محمد رضا خوشرو (مریخ)

        من به مرگم راضیم اما نمی آید اجل بخت بد بین بخت بد بین از اجل هم نازی باید کشید
        میر حسین سعیدی

        تا شنیدم که ببینی همه روی سخنم ااا به دلم گفت یکی محرم سرّ تو منم
        ساسان نجفی(سراب)

        زین آتش نهفته که در سینه ی من است اا خورشید شعله ایست که در آسمان گرفت
        نادر امینی (امین)

        منم که دیده رابدیدار دوستدوختم باز نگاهش زمن انداخت و شدش غمزه نواز

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        5