نباید

نباید شیشه بشکسته را با سنگ بازی داد
نباید مست را،در حال مستی دست قاضی داد
نباید بغض مجنون،در گلویش انچنان میمرد
نباید بار سنگین جدایی را،دو پای ناتوان میبرد
نباید زندگی بازیچه تقدیر از روز ازل میشد
نبایدسنگر تنهایی شاعر فقط شعر وغزل میشد
نباید از خدا دل بگسلد،انکس که باور داشت
نباید خار برچیند،هر انکس مهربانی کاشت
نبایدتکیه بر دیوار تنهایی زند چشم تر عاشق
نباید خوار گردد مردی ومردانگی، نامردمی لایق 
نباید کینه جای عشق را در دلها کند تسخیر
نیاید مونس زندانی بی جرم باشد ناله زنجیر
نباید حنجر شعرم نباشد زخمی صد دشنه بیداد
نبایدبی تفاوت ردشدوبگذشت ازبیدادبرگ وباد
نبایدغیرخون ازبغض هرواژه چکد بر دفترشاعر
نباید در خیابان ستم حرفی نزد،تنها شویم عابر
نباید اینچنین باشد همه سردرگریبان پریشانی
نباید سهم ادم از تولد در زمین گردد پشیمانی 
نباید من چنین و تو چنین و ما چنین باشیم
نباید چشمها را بست، که گربندیم همین باشیم