عشق ارزان

ماه شب تاریکم چون هاله ی تابان نیست/ چشمِ لبِ خوارِ تن یک ره چو خرابان نیست
هان ای دل غم دیده ای آفت پوسیده/ در وین لجن بد بو بویی ز گلستان نیست
گاهی ز سرِ خوبی خواری ز رهم وا کن/ ای دوست به نطقِ سر جز خانه یِ هذیان نیست
گر جامِ غمِ من سر نوشی و سری گر تر/ بینی تنِ مغبورم چون نامِ شب الوان نیست
چون سروِ تهی از بر شعرم ز رهِ عشق شد/ وین دُرِّ گران قیمت شایسته ی ارزان نیست
ای پادشه باقی چون باده ی بی ساقی/ وین اختر ناکامت بر چرخه ی گردان نیست
لیلی ز سر فرهاد چون تیشه ی تر پر کش/ سوگند به مجنونان وین شب ره ناودان نیست
هان ای دل بیمارم ای آتشِ سیگارم/ وین کوه تهی مرمر آبستن اکران نیست
وان که به سر و رویی غره بشدش چون مه/ داند که ره دوری تا دخمه ی ارکان نیست
ایوان مداین رفت جا داده به خاقان شد/ ماهم برویم در سر وین ناقه ی جاودان نیست
آری دل بد طالع ای مصرعِ مچاله/ بس عبرت سنگین از ویرانه ی خاقان نیست
مرداب تو هم چون خلق از یاد روی بر باد/ خطی ز رهِ شب تا دراعه ی پایان نیست