دختر ماه های برف آلور

دختر ماه های برف آلود
تا ابد در دلم زمستان است
شعر گفتن برایم اجباریست
مثل مشق شب دبستان است

از کجا آمدی نفهمیدم
مثل یک زلزله تکان دادی
من شکستم که عاشقت باشم
عشق را بر دلم نشان دادی

شاعر زلف های تو در تو
عاشق خنده های غمگینم
آنچنان عاشقت شدم بانو
جز تو خوابی دگر نمی بینم

کاش میشد بپرسی از حالم
تا بگویم به رسم یک عادت
فکر من را نکن تو بانو جان
خوب هستم خیالتان راحت

کاش میشد بمانی اما حیف
بی تو باید که عمر سر گردد
 آرزویی محال دارم ...کاش
آب رفته به جوی بر گردد