بهانه

سلام
طنزی ساده و ملموس از جدلهای همسران و ظاهرا در باب مظلومیت مردان در اینگونه جدلها سرودید
به نظر حقیر اگر در بیت دوم به جای "یک" از همان کلمه " هی" که در آغاز آوردید ، استفاده کنید ، تاکید بیشتری بر معنا نموده اید. همچنین تمام این سروده بر دو بیت اول و بیت ماقبل آخر استوار است. بقیه ابیات مابین، مثالهایی از بهانه های زنانه و تکرار مکررات است . البته اینگونه تکرار مکررات در طنز سبب اتقان معنی است نه اتلاف وقت و کاری درست است :
هی نشستی بهانه آوردی
جان مارا به چانه آوردی
خواستم اعتراض کنم
هی دلیلی زنانه آوردی
.
.
.
سالها گذشت بزرگ نشدی
صحبت بچه گانه آوردی
بیت ماقبل آخر نتیجه این جدل است و مقصود شاعر را تمام و سروده را کامل می کند.
چندان نمی خواهم نقد فنی کنم . فقط به همین بسنده می کنم که به غیر از چند شکست در وزن ، از نظر مطلع، مقطع ، قافیه پردازی و تصویر سازی خوب سرودید و از صنایع ادبی چون تلمیح و کنایه هم خوب استفاده کردید. راه پیش روی شما باز است : "بسُرای تا که هستی ، که سرودن است بودن"
پیروز باشید
""""""""""پیشوا""""""""""