هیچستان

هیچستان هستی ام ؛ 
به وسعت ترک خورده گی شوره زار 
نبودنی به خیسی فواره های نمک اندود
من حاصل تفکرات مهار نشدنی ام   
خزیده ام به وفور در پهنای ریگین ذهن 
ردی خفیف که گم می شود در فراخی پر جای پا 
این قانونی ثابت شده در تنهاییست 
من معَرَفم 
مباین ترین تعریف فلسفی خاک گرفته 
که گره خورده در تهاجم وهمی بی سرانجام 
اینها همه
باتلاقیست بلعنده ی "بودن"، در سراب بی همراهی  
که می خشکاند 
در تلاطم طوفان اندیشه خرده نهال ایمان را
و ایمان خود آبستن نیستی 
 این زایشی است دوباره برای مرگ باور
غلتیده ام در لغزنده ترین پا ورقی کتاب تاریخ
خوانده شده ام 
بی وجود درنگی در محتوای سیاه هذیان هایم 
یکبار دیگر بنگر بر هیاهوی این تب متعفن     
و به تدریج در من بمیر 
اینبار من خود آبستن نیستی ام 
این زایشی است دوباره برای مرگ باور

#فردین_علائی #هذیان #سپید