با نگاهش باز هم شطرنج بازی می کنم

با نگاهش باز هم شطرنج بازی می کنم
کیشم امّا پیش چشمش صحنه سازی می کنم
گر چه می تازد میان عرصۀ قلبم ولی
در خیال خام خود من یکّه تازی می کنم
با رخش دیری ست دارم حسرت راز و نیاز
از مه و خورشید حسّ بی نیازی می کنم
می پراند مهرۀ قلبم به انگشت نگاه
من به مِهرش ناشیانه دست یازی می کنم
عاقبت هم با نگاهی کیش و ماتم می کند
من ولی احساس فتح و سرفرازی می کنم

 

کوچکتان: محمد ساکی      ۴/تیر/۱۳۹۶