امشب صفای عالم بالا مرا بس است
لُطف وعطای خالقِ یکتا مرا بس است
رقصِ ستاره های مدینه چه دیدنیست!
سرمستی ملایکِ زیبا مرا بس است
بر دَف زنند شورِ تَوَلاّی مجتبی
شکرانه های کوثرِ طاها مرا بس است
دُردی کشانِ خیل ملک باده می بَرَند
خُمهای مَی لبالب وصَهبا مرا بس است
گل داده است باغِ مُصَفّای بوتراب
شیداییِ شقایق و مینا مرا بس است
آماده گشته خوانِ کرامت که گُستَرند
دربیتِ مُصطفی وُ توَلاّ مرا بس است
بر سفره ی صیامِ گلستان هَل اَتی
بوی طعام حضرت زهرا مرا بس است
درشامِ روزه داری و بر خوانِ مُرتضی
شهدِ لبانِ غنچه ی فردا مرا بس است
سرمی زند ستاره ای ازخانه ی علی
شادیِّ قلب اُمّ اَبیها مرا بس است
بر دامنِ سعادتِ خَیرُالنّسا بتول،
انواری ازکرامتِ والا مرا بس است
چشم وچراغِ خانه ی مولا علی رسید
زیبائیِ دونرگسِ شهلا مرا بس است
قرآنِ ناطق است وغَزَل دونِ شأنِ اوست
شرمندگیِّ شاعرِشیدا مرا بس است
مغمومِ درامامت ومدفونِ در بقیع
مظلومی شهادتِ مولا مرا بس است
با آن که مجتبی حسن وسبط اکبر است
مَحجوریِ ولادتِ آقا همیشگی است
غلامرضا مهدوی
(مهدوی)
🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃
سلام استادخوبم
بسیارزیبا بود