سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید |
|
|||||||||||||||||
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است. |
شعرتان سرشار از احساس و دارای مفاهیمی ناب است و از این دیدگاه، بسیار زیباست؛
اما کلمات قافیه ی شما گرفتار ایطاء جلی (شایگان) شده است.
حروف قافیه ی شما (ان) است. شما واژه های:
جان، جوان، \\\\\\"عشقمان\\\\\\"، نهان، و خزان را، با واژه های:
گلان، عاشقان، دیگران، اختران، مهتران، و خسان که گروه کلمات اخیر، همگی دارای نشانه ی جمع (ان) هستند، هم قافیه قرار داده اید در حالی که اگر نشانه ی جمع \\"ان\\" را حذف کنیم، می بینید که حرف روی آن ها با یکدیگر متفاوت است.
ضمنا کلمه ی \"عشقمان\" نیز، دارای ضمیر متصل \"_مان\" است.
در هر حال احساس سرشار شعرتان و مفاهیم عالی آن را می پسندم.
موفق باشید.