تقدیم به تمام شما سروران عزیز و به خصوص جناب حاج سید فکری احمدی زاده بزرگوار مدیر محترم این سایت
امیدوارم جسارت نکرده باشم
باید ببخشین که بازم بی بهونه اومدم
نشونی تون گم شده بود پِیِ نشونه اومدم
می خوام دوباره عاشقونه شعری بنویسم براتون
اگه خدا بخواد همیشه هستمو می مونم به پاتون
شعرمو گوش بکنین عزیزای من آهای دوستای من
کمی بهش فکر بکنین،شاعرای مهربون و اوستای من
می خوام شعر بگم تا به این بهونه همه رو صدا کنم
درس عشق بِدَمو دشمنی رو از دلتون جدا کنم
دوس دارم نه ؛؛؛ خیلی دوس دارم تو دلاتون وفا باشه
همگی شاد و خوش کنارِ هم تو کارتون صفا باشه
محبت و مهربونی باور کنین قشنگه به خدا
یه مرهَم و تسکین واسه دلای تنگه به خدا
درسته هر کدوم تو این دنیای فانی غرق شدیم
ساکن ِ شمال و جنوب یا غرب و شرق شدیم
اما گلای من یادتون نره ما همه خواهر و برادریم
یکی پیره و اون یکی جوون ولی با هم برابریم
بیاین همه با هم دنیا رو با چشمِ دیگه نگا کنیم
کنار هم بشینیمو آبجی و داداش همو صدا کنیم
تا کِی؟آخه چرا؟اینقَدَر به فکرِ شهرت و مقام نشیم
کمی با هم مهربون باشیم دلگیر از هر کلام نشیم
به چی قسم بدم شما رو که همتون فرشته این
تقدیر چه کارس،شما خودتون تقدیرو نوشته این
راستی اینو هم بگم با این حرفا قصدِ جسارت ندارم
قصدِ پند و نصیحت حتی راهنمایی و بشارت ندارم
فقط اینو بگم چرا این داداشِ دل نواز هستش هنوز
به این امید که ببینه جمالِ زیبای عزیزاشو یه روز
یا حق
دوستان عزیز و ترانه سراهای ماهر ایرادهای
این سروده را خواهشاً به این کوچک دل نواز
گوشزد نمایید . با تشکر
محمد رضا لطفعلی آینه (دل نواز)
17/10/90 ساعت 7 عصر