هراس

سلام خانم بابا خانی
تا جایی که به یاددارم غزل های خوب وبی نقصی از شما خوانده ام وهمیشه تحسینتان هم کرده ام اما در این غزل نمی توانم مثل قبل عمل کنم نه این که بخواهم کل غزل را زیر سوال ببرم بلکه با توجه به انتظاری که از شما هست انتظار مرا بر آورده نمی کند
با تو روی ایمانم خط زده ام هم دل نشین ومحکم نیست
غزل با مصرع زیبایی شرئوع شده ولی مصراع دوم قوی نیست ومی توانست بهتر باشد بیت بعد مصراع دومتان از ضعف تالیف رنج می برد وجود دو حرف اضافه ی که وتا در یک جمله این ضعف را به وجود آورده وتا باید بر داشته شود
با تو روی ایمانم خط زده ام هم دل نشین ومحکم نیست
سراب عشق تو با خود کشانذ وبرد مرا شاید بهتر باشد
دوبیت آخری خوب ودل چسب است

من از سقوط دل عاشقم هراسانم
از اینکه ننگ بماند به روی دامانم
چه قدر پشت همین شعر ،قایمت کردم
که لطمه ای نخورد تابه حس پنهانم!
گناه از تو سرودن همیشه شیرین است
ببین، که خط زده ام با تو روی ایمانم!!!
سراب عشق تو من را کشاند و با خود برد ...
شبیه گمشده ای در دل بیابانم
اگرچه معتقدم، بازهم به عشق اما
میان شک و یقین ، تا همیشه می مانم ....
***
در این دوراهی تردید ، غوطه ور ماندم
بگو هراس تو بیهوده است ای جانم !