نوآوری

شکر ایزد "نوآوری" داریم

شاعرانی "سراسری" داریم

 

بین تقسیم عقل هم انگار

باز هم نا برابری داریم

 

جای شعر درست و درمان،ما

تا بخواهی دری وری داریم

 

بهر دو بیت شعر هزل هم

صد و یک دانه بستری داریم!

 

سعدیا خشمگین نشو چون

ما هَزَل های دیگری داریم!

 

حافظا مست کن و باده نوش

ما که شاعر بهتری داریم!

____________________________

اولاً باید بگم که همونطور که مشخصه، شعر رو از روی یکی از اشعار آقای بیابانکی کپی کردم 

چون میخواستم یک چیزی رو بگم و این شعر در نظرم اومد که خوب باشه :

من خودم از شاعران نو پا هستم و ادعایی در ضمینه شعر ندارم. لیکن از عنفوان کودکی با شعر های پدربزرگم و بعد با اشعار بزرگانی چون حافظ و سعدی و مولانا، استخون بندی شدم. چند وقتیه که اشعار (!) بدون درون مایه ی خاصی رو جای جای مجازیات میبینم. به ضرس قاطع اگر با این سایت آشنا نمیشدم، با ادبیات خداحافظی میکردم !!! از نظر بنده ی حقیر، اگر شعری نخواد یک پند، درس، آموزه یا هرچیزی که اسمش رو میشه گذاشت رو به آدم بده، ارزش خاصی نداره ولو شعر های خودم یا شاعران بزرگ باشه. شعر یک نوع زندگیه و زندگی هر لحظه در حال نشون دادن چیز های جدیده ! (البته جا داره عرض کنم که بعضی اشعار به قدری زیبا و دلنشین هستن که همینکه سروده شده اند، خودش یک درسه !!!! :) )

در آخر هم آرزوی موفقیت برای تمامی عزیزان رو دارم.