سفرمشهد

چندروزی آمدم مشهد هوایم تازه شد
شورعشقم مرده بوداکنون نوایم تازه شد
*
تاقدم برداشتم از دربه قصدکوی تو
خاطرپژمرده ام پرشدزعطروبوی تو
*
کوچه های قلب من پرشدزعطرعاشقی
بربلندای شبم چون نورصبح صادقی
*
آن همه رنج سفرقربان روی ماه تو
هستی ام باشدفدای عاشقان راه تو
*
قلب هابی تاب دیدارغریب آشنا
چشم هاپرگشته است وغرق دراین ژرفنا
*
چندفرسخ پیش تربارسم دیرین صفا
پیشوازم آمدی بااشک های بیصدا
*
تارسیدم شهرمشهدمرغ دل آواره شد
نورآن گنبدطلاازدور...دل صدپاره شد
*
پابرهنه ،مادرم سوی توآمدبی امان
مهربانم شوق دیدارت گرفت ازکف عنان
*
روبروی درب اصلی زیرلب ذکرکریم
کردمش تعظیم وگفتم السلام عبدسلیم
*
السلام ای شاه خوبان یاعلی موسی الرضا
لطف توکارخودش راکردازدست قضا
*
دیدی آخرآمدم پابوس توای مهربان!
یاسهای آرزویم راتوگشتی باغبان
*
کوله بارم دردوغربت،قلب ریش آورده ام
سوی توآرام جانم دل پریش آورده ام
*
گردراه وبی کسی هایم رهاورد من است
جزتوام کوغم گساری آنکه همدردمن است؟!
*
شرح عشق خودبگویدهرکسی باهرزبان
میچکدیاقوت عشق توزچشم زائران
*
صحن ها راگشتم وپرمیزدم درآن فضا
میهمان شاه خوبان بس که باشدجانفزا
*
کاش مرغی بودم وجلدحیاطت میشدم
دورتومیگشتم وپیش توبودم دم به دم
*
ازقفس هاخسته ام شوق رهایی درمن است
ابرهایم تیره وباران هوایی درمن است