مرغ خیال

مرغ خیال

سهم من نیست بچینم گلی از باغ خدا

قسمتم چیدن غمنامه از آن

باغ تمنّاست گمانم

که چه رنجور بخواب است

کنار غم دیرینۀ من!

کار من.....؟!

ماندن وبوئیدن زندان نفس های گرفته ست

که .........مُرد!

باز من می روم از،

دید تو هردم که نبینی تَرَک فکر مرا

دست در دست هیاهوی دلم می بندم

نکند باد صدای گِله ام را ببرد در دیروز!

منُ آن....

قبرخیالم به تماشا نشستیم به رسم کهنه

جسدم را خیانت ز امانت بردند

تن پوسیده ُ و آن هرزه خیالم کاش غسلی بدهید

لااقل غسل میّت بدهید افکارم !

روح سرگردانم ،باز می آید ومی آید او!

صبح مهمانم کن

خلأاین دل خسته نفسی می خواهد

ساعتی مهمان کن

منُ این مرغ خیال !