آن شب

درود گرامی
بسیار زیبا و شور انگیز
یا مهدیادرکنی

درود بر شما استاد بزرگوار







رخ ات چون ماه تابان بود آن شب
وجودت مایۀ جان بود آن شب
تن ات عطر بهاران را بیفشاند
برای دل چه درمان بود آن شب
نگه کردم به زلف چون کمند ت
نمی دانی خرامان بود آن شب
ز شوق دیدنت من گریه کردم
خزان رفت و بهاران بود آن شب
ترا دیدم زغم آزاد گشتم
چو پایان زمستان بود آن شب
نشد دل سیر از آن مست نگاهت
دو دیده وه چه خندان بود آن شب
نه تنها من شدم سرگشته و مست
بسی دلها پریشان بود آن شب
خوش م گرچه گنه آلوده بودم
دلم در جای خوبان بود آن شب
من آن شب را پایان کی رساندم
که بیداری یاران بود آن شب
فدای آن رخ ات ای ماه نرگس
رخ ات چون ماه تابان بود آن شب

اللهم عجل لولیک الفرج

اللهم عجل لولیک الفرج