سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        روی نُتهای گیج ..

        شعری از

        سیده نسترن طالب زاده

        از دفتر "مرواریدهای باروک" نوع شعر سپید

        ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۲۸ مهر ۱۳۹۵ ۱۵:۲۸ شماره ثبت ۵۰۹۹۰
          بازدید : ۷۱۸   |    نظرات : ۰

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه

        چند دقیقه بِه آخرین اُکتاو
        هَر ماه راس ساعت 25
         زنی  بلَنــــــــد
        با گیسوان  خُرمایی ِ تیره
        از ماده گرگ خاکستری درون آیینِه  ،
        بیرون میریزد
        .
        .
        .
        پابرهنه روی نُتهای گیج رایحه ی مُرکبات
        میــدَود،
        بارانی فیروزه ایَش  را از  گنجشکهای سورمه ای  میتکاند
        پیراهَن خونیشرا بغل میکند ،
        چند جفت چشم  خیسرا ،
        روی پوست آهو میخواباند..
         و گردنبند صلیبش را به بلندترین 
        شاخه ی جالباسی،
        می آویزد
        .
        .
        .
        زَنی کِه با کفشهای شیشه ای بِه قالی زیرپایش فرومیرَود..
        .
        .
        .
         هر شب
        چند دقیقه بِه آخرین اُکتاو
        زَنی  با موهای  مِشکی
         با  سیاهی براق چشمانش
         و دامن گوجه ایِ روشَن
         دهانهای بُریده ی شاهرگهایشرا
        بر پنجره های رنگی عمارتی قدیمی ،  آوااازمیخواند  ..

        هر عصر 
        زَنی
        اضلاع بُزرگ بودنشرا
        بر دوش لبخندهای زرد شکسته میگذارد
        و با  اَمواج بکر  تمام ِ غزلهایش
         جهان مَسکوت بودن را 
        آرااااام مینوازد

        زَنی کِه در مشرق ماندرینهای سبز
        میان جنگ باد و گندُمزار
        .
        .
         
        .
        با نیمتاج گلهای دریایی
        تَمشکهای وحشی را هِی میکند ..

        چند ثانیه به آخرین اُکتاو
        هرصبح
        بهاری مُسللم
        تمام دوشیزگیشرا از چنگال  هَرز عَلفهای  گُرسنه میکَند..
        .
        .
        .
        هر صبح 
        زنی با کانون  شکوهش
        درعینک مردُمان کوتاه شهر، فرو میریزد..
        و سبد ابرهای سُرخابی_ش
        کِه میان  راشهای گرم  تقسیم میشود
         .
        .
        .

        هر روز
        زَنی 
        ساعتشرا با گرانترین عطرهای روی میز تنظیم میکند..
        زَنی کِه با دست بسته،
        گرگها  را بِه میهمانی شراب آورده اَست..

        درآخرین اُکتاو هر آیینِه
         ماده گرگ-ی  با چِشمهای یشمی سیر
        .
        .
        .
        پوزه ی خون آلودش را بِه پالتویی خاکستری میمالد ..

        سیگارشرا  خاموش میکند..
         فرزَندش را در آغوش میکِشد ،

        اقیانوسهارا  بر گونه اَش جا میگذارد
        موهای طلاییِشرا شانه میزند
        و خیره ،
        به باغهای رُز سرخ   خیابان رو به رو
        در سُکوت زیتونی جنگلهای نرم انگشتان پدرش
         بِه خواب می رود ..
        .


        هَر اُکتاو
        درهَر آهنگ:

        زَنی کِه ایستادِه ..
         مَردی کِه شبیه هیچکَس نیست..
         
        پ ن::::: 
        1-این سُروده مخاطب خاص دارَد.


        2-پوزِش از عَدم  اِمکان اِرسال نقد و نظر برین پیج چونان هَماره.
        3- سپاسگزاری می کنم  از ابراز توجه بیکران تان 


        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        5