نقش خدا

دیروز؛

توی تنهایی شبونم، گاهی خدا بود، گاهی خیالم

       - کوچ پرنده های بی زوالم  -

گاهی رویاچه ی فردا، گاهی نقش کودکی هام،

                گاهی چند برگ سپید و یه قلم یا یه مدادی،

                                             که بشه گوش واسه حرفام.

اما امروز؛

    یه آه ِ نیمه بغض و دلی در حسرت دیدار

           من و چند قطره ی اشک  و

                               دو سه ته مونده ی سیگار

چند ورق کاغذ خالی، یه بغل ترانه از دود

    من و یک حسرت و یک آه...؛

          کاش تو تنهایی ِ امروز، هنوزم نقش خدا بود.