جشن میلادم در دوازدهم آبان

خاموشم و منتظر

وچه انتظاری

بی صدا، بی نگاه

در بن بست  دشتی ِ تشنه

هنوز هم

ماه نور می پاشد

از پشت ابرها بر حجم  سلول تنهایی ام

می دانم صدای خسته شب

مرا به تباهی خواهد کشاند

اما

بگذار موضوع را عوض نکنیم

امروز تولد من است

دوازدهم آبان

جشن میلادم  ، آشفته ام می کند

بدون لمس نگاه تو

می دانم

میان احساس منو حضور تو

حبابی ست از جنس هیچ

بگذار سکوت کنم

مثل سالهای از دست رفته

در سپیدی فصلی سرد

به همین یک سطر قناعت کنید

جشن میلادم در دوازدهم آبان